Fed liderliğindeki küresel merkez bankaları, iki kontrol kaldıracı olan faiz oranları ve para birimleri görünüşe göre artık ekonomik toparlanmayı ve finansal istikrarı desteklemek için etkisiz görüldüğü için kendilerini köşeye sıkıştırdılar. Daha yüksek faiz oranları ve değer kazanan bir ABD doları, hisse senedi ve tahvil piyasasında ciddi düzeltmelere neden olabilir (ilki için kazançları ve fiyat/kazanç çarpanlarını azaltarak ve ikincisi için borç ödemelerini artırarak). Borç yükü altındaki küresel hükümetler ve özellikle gelişmekte olan piyasalardaki özel şirketler ve petrolün harap ettiği enerji sektörü özellikle ağır darbe alabilir ve hatta birçok durumda iflasla karşı karşıya kalabilir. Tüm bunlar, 2009’dan beri büyüme mücadelesi veren küresel ekonomi üzerinde güçlü bir deflasyonist baskı oluşturacaktır.
Daha düşük faiz oranları ve değer kaybeden bir ABD doları, merkez bankalarının Altın finansal piyasalar üzerinde herhangi bir anlamlı kontrole sahip olma kabiliyetini engelleyebilecekleri ve kendi egemenliklerinin itibari para birimleri için varoluşsal bir tehdit oluşturabilecekleri için daha da kötü olabilir. Altın ve diğer değerli metaller, bu senaryoda bu kağıt para birimlerinin yerini alabilir. Zayıf bir dolar aynı zamanda genel olarak petrol, endüstriyel metaller, gıda ve diğer önemli üretim girdileri dahil olmak üzere küresel emtia fiyatlarını muhtemelen yükseltecek ve böylece kaçak, hatta hiper enflasyon potansiyeli yaratacaktır.
Faiz oranları ve para birimleri için her iki yöndeki kararlı bir hareketin ekonomik felakete yol açabileceği gerçeği, muhtemelen Fed’in kararsız, gezginci ve zaman zaman şizofrenik bakış açısını ve politikalarını açıklıyor. Bu aynı zamanda, son zamanlarda birçok ülkenin özel olarak, sessizce altın rezervlerini genişletmesine ve güvence altına almasına rağmen, halkın altın ve değerli metallere yönelik varsayılan ve kamuoyuna duyurulan küçümsemesini de açıklıyor. Altın fiyatının artmasına “izin verilirse” bu, kağıt para birimlerine ve merkez bankası otoritesine ve etkisine olan inancın fiili olarak kaybolduğuna işaret eder.
Merkez bankası sıfır faiz politikaları 2008 krizi sırasında canlılık ve istikrar sağladı, ancak son yıllarda ekonomileri ileriye taşımak için çok az şey yaptı. Ek olarak, artan jeopolitik riskler, finansal balonlar ve gelişen teknolojiler, mevcut tutma modelinin daha uzun süre sürdürülemeyeceğini gösteriyor.
